Ben Bu Şiiri Sana Yazdım

Ben bu şiiri sana yazdım

Buğulu bir bardağı avuçlar gibi.

Sabaha çok vardı, umut yoktu

Kana kana içtim, kandığımla kaldım.

Kim yakmıştı bu ateşi içimde

Her gelen bir odun attı, harlandı

Ben bu şiiri boynunu görünce yazdım

Ne öptüm ne dokundum, yandığımla kaldım.

Tüm olumsuzluklar, benimle ilgilidir.

Dudak izlerim geçmiştir yenilmiştir.

Unutulmuşumdur, yok olmuş, eskimişimdir.

Bir olmazın peşinde çabalamakla kaldım.

Yeni bir organ gibi uzanıyorken ellerin.

Yer yüzünde sana özgü bir yavaşlıkta

Kar yağıyorken, kuşlar kim bilir ne haldedir?

Tasalarım ağır geldi, saplantımla kaldım.

Ben bu şiiri sana yazdım.

Senin ellerin, ayakların, rujların için.

Kolumun altında kapladığın yeri buldum.

Sonsuz bir sensizliği keşfettiğimle kaldım.

07 Ocak 2019 Kar yağarken.