Uyuyalım.
Her şey tamam demek gibi rüya
Kırılmaktır sertleştiğin yerden sonra,
Hem biz orada bir yerlerdeyiz,
Değil miydik?
Uyuyalım bu gerçeği,
Eğer başka bir yolu yoksa.
Küsüyorum.
Çünkü çocuk ölüyorum tüm
kirlerimle
Sonra bir bulutu alıp sevmek
birden
Sonra kirlendiğin yeri paklamak
niye?
Bunlar orda bir yerlerdeydi Allah’ım
Geçip gidişlerinde bile bir endam
vardı
Sen vermişsin diye bunları bana
Bir yerlere koyuyordum denizi
Sonra bir şehir kuruluyordu hemen
Paslı jiletler parlıyordu
dillerinde
Bir alev topu gibi vodkalanıyordum
birden
Sonra sıkışıp kalıyorum o hayatın
içinde
Hep beni bekliyor diye evde annem
Ellerim bir yabancı kokuyor her
gece
Ellerim bir yabancı
Yüzüm bir yabancı
Tüm bedenim bir yabancı kokuyor,
Bütün gün evde beni bekliyor diye
annem.
Artık her yere geç kalıyorum.
Uyumayı bilmediğim için Allah’ım,
Hep sızmayı bekliyorum orda bir
yerlerde.
Kanamıyorum artık ben onların gerçeklerine
bile.
Var mıydı? Yoksa kırılgan bir rüya
mıydı her şey?
Hayır yoklar, onlar yine yoklar geçen
kış gibi.
Bilmiyorum niye, bilmiyorum bu
boşluk nasıl?
Bilmiyorum onlar mı açtı
yüreğimde bu kocaman gedikleri
Bilmiyorum bu hararetli dolmayışım,
Bilmiyorum bu puslu bardaklarda
neydi aradığım?
Bitti ya, çöpe atın bu ellerimi.
Bu yüzlerimi, bu ayakları mı, bu
saçlarımı atın hepsini.
Durup dururken akıyor bir hatıra,
Sahi orada mıydım bende, var
mıydım o hayatta?
Sahi içinde miydim, içinde mi,
içinde...
Her şey tamam gibiydi o rüya da,
Yaşamış mıydım o resimlerin içinde?
Gitmek diyorum, gitmek bize
gerekli mi?
Yolda pişman olmak daha,
Hiçbir yerde beklenmediğin için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Düşüncelerini paylaşmak ister misin?